اثر آنتی آپوپتوز و نگهدارنده سرکه بالزامیک بر بافت کبد و پروفایل های لیپیدی در موش های صحرایی تحت رژیم پرچرب

چکیده مقدمه: رژیم پرچرب باعث آپوپتوز، استئاتوز و التهاب بافت کبد، افزایش آنزیم های کبدی، پراکسیداسیون لیپیدی و رادیکال های آزاد می شود. سرکه بر مسیر آپوپتوز نقش داشته و می تواند باعث کاهش استئاتوز، التهاب و پروفایل های لیپیدی شود. سرکه بالزامیک ویژگی گرد آوری رادیکال های آزاد و غلظت پلی فنل بالا را دارد.  هدف: تعیین اثر آنتی آپوپتوتیک و محافظتی سرکه بالزامیک بر بافت کبد و پروفایل های لیپیدی در موش های صحرایی بر رژیم پرچرب. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی،24 سر موش صحرایی نر ویستار به 3 گروه (8n=)، کنترل، رژیم پرچرب و رژیم پرچرب + سرکه بالزامیک تقسیم شدند. گروه کنترل روزانه 6/16% کیلوکالری و دو گروه دیگر غذای چرب محتوی روغن کانولا دارای 6/51% کیلوکالری مصرف می کردند. پس از 4 ماه، گروه 3 افزون بر غذای دریافتی به مدت 6 هفته روزانه mg/kg 51/0 سرکه بالزامیک به صورت خوراکی در آب دریافت می کرد. در پایان دوره، خونگیری و نمونه برداری از بافت کبد انجام شد. میزان سرمی آنزیم های کبدی و پروفایل لیپیدی به روش فتومتری اندازه گیری و بررسی آپوپتوز به روش تانل انجام شد. استئاتوز، التهاب و فیبروز با رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین و تری کروم مالوری بررسی شد. آنالیز آماری به روش واریانس یک طرفه و آزمون توکی انجام و مقادیر 05/0p< معنی دار تلقی شد. نتایج: سرکه باعث کاهش معنی داری در آپوپتوز، استئاتوز، التهاب بافت و فیبروز ورید مرکزی کبد شد (05/0p<). میزان تری گلیسرید در گروه تحت درمان با سرکه به صورت معنی دار کاهش یافت (001/0p<) اما تفاوت معنی داری در سطح سرمی ldl و کلسترول بین گروه رژیم پرچرب و سرکه بالزامیک دیده نشد. سطح سرمی hdl در گروه تحت درمان با سرکه نسبت به گروه رژیم پرچرب افزایش معنی دار نشان داد(05/0p<). سرکه تفاوت معنی داری در سطح آنزیم های کبدی ایجاد نکرد نتیجه گیری: استفاده روزانه سرکه بالزامیک در رت های بر رژیم پرچرب به مدت 6 هفته، اثر محافظتی بر بافت کبد دارد و می تواند باعث افزایش سرمی hdl، کاهش تری گلیسرید، آپوپتوز و استئاتوز بافت کبد شود اما بر میزان آنزیم های کبدی موش های صحرایی اثر ندارد